Nieuwe Kiwanisclub in Pakistan voltooit waterproject 

Nieuwe Kiwanisclub in Pakistan voltooit waterproject 

In zijn eerste jaar heeft de club het leven van honderden mensen veranderd door toegang tot schoon water.

Door Tony Knoderer

In het eerste jaar van zijn bestaan heeft de Kiwanis Club van Pakistan al een grote impact gehad. De club rondde onlangs een waterproject af in een dorp in Sindh - waardoor het leven van de lokale bewoners veranderde, die voorheen tot 20 kilometer moesten reizen om toegang te krijgen tot schoon water.

"We hebben voor een duurzame waterbron in het dorp kunnen zorgen," zegt Peter Johnson, voorzitter van de club. "Dit project verlicht niet alleen de dagelijkse problemen van de dorpelingen, maar brengt ook nieuwe hoop en geluk in hun leven."

Johnson beantwoordde een paar vragen via e-mail over de club en het project.

Jullie club is nieuw - is die opgericht om dit project te kunnen doen?
Onze club is niet specifiek voor dit project opgericht. De behoefte aan schoon water in het dorp Sindh werd echter een van onze belangrijkste initiatieven nadat we hoorden over de benarde situatie van de dorpelingen. De toewijding van onze leden en hun verlangen om een tastbaar verschil te maken, inspireerde ons om dit essentiële project op ons te nemen.

Wat inspireerde jullie leden om een club op te richten?
De Kiwanis Club of Pakistan is opgericht door een groep mensen met een gemeenschappelijke visie op het dienen van gemeenschappen en het verbeteren van levens. Onze leden worden gedreven door een passie voor humanitair werk en de overtuiging dat collectieve inspanningen zinvolle veranderingen teweeg kunnen brengen.

Hoe ben je achter de noodzaak van jullie project gekomen?
Onze club werd zich bewust van de behoefte aan schoon water in dit dorp door onze outreachprogramma's en interacties met de lokale gemeenschap. De dorpsbewoners vertelden over hun problemen en de immense uitdaging om lange afstanden af te leggen om aan water te komen, wat de dringende behoefte aan dit project benadrukte.

Hoe hebben jullie met het dorp samengewerkt om het water te leveren?
We hebben nauw samengewerkt met de leiders en bewoners van het dorp om inzicht te krijgen in hun specifieke behoeften en de beste locaties voor de waterpompen. Deze samenwerking zorgde ervoor dat het aanstelling proces soepel verliep en dat de waterbronnen toegankelijk waren voor alle dorpsbewoners.

Weet je hoeveel mensen dit project helpt?
De aanstelling van de waterpompen heeft een aanzienlijke impact gehad op het hele dorp. Honderden inwoners, waaronder kinderen en ouderen, hebben nu toegang tot schoon drinkwater, wat cruciaal is voor hun gezondheid en welzijn.

"De vreugde en dankbaarheid van de dorpelingen," voegt Johnson eraan toe, "is een bewijs van de kracht van de gemeenschap en collectieve inspanning. Wij geloven dat dit succesverhaal als model kan dienen voor soortgelijke initiatieven in andere delen van de wereld. We staan te popelen om onze ervaring te delen en samen te werken met wereldleiders en organisaties om dergelijke fundamentele behoeften aan te pakken."

Nieuwe Kiwanis club in Afrika geeft kinderen nieuwe hoop 

Nieuwe Kiwanis club in Afrika geeft kinderen nieuwe hoop 

De Kiwanis Club van Goma heeft al geholpen met schoolbenodigdheden en psychologische hulp voor kinderen die een trauma hebben.

Door Julie Saetre
Ingezonden door de Kiwanis Club van Goma, Democratische Republiek Congo, Afrika

In de stad Goma, gelegen in het zuiden van de provincie Noord-Kivu in de Democratische Republiek Congo, zijn verhalen over oorlog, conflicten en vulkaanuitbarstingen alomtegenwoordig in het leven van de inwoners. Het is in deze uitdagende context, waar hoop soms een zeldzaam goed lijkt, dat Paluku Mathe Patrick besloot om de zaden van een betere toekomst te zaaien.

Paluku is diep geworteld in zijn gemeenschap en was getuige van de immense uitdagingen waar Goma voor stond. Sinds zijn kindertijd had hij gezien hoe zijn stad werd geteisterd door gewapende conflicten en hoe gezinnen ontheemd raakten door de uitbarstingen van de Nyiragongo. Het belangrijkste was dat hij had gezien hoe de meest kwetsbaren - kinderen - de zwaarste prijs betaalden. Ze werden vaak beroofd van hun fundamentele rechten, hun onderwijs, hun veiligheid en hun onschuld.

Er moest iets gebeuren, besloot hij, om zijn frustratie om te zetten in actie en zijn wanhoop in hoop. Zo leerde hij Kiwanis International kennen, dat een kans en een licht aan het einde van de tunnel bood. Nadat hij Kiwanis had onderzocht en contact had opgenomen met leden van de organisatie, realiseerde hij zich dat dit het ideale platform voor verandering kon zijn. Dus begon Paluku met het oprichten van een Kiwanisclub in Goma.

Het was niet eenvoudig. Het vereiste het overtuigen van sceptici, het overwinnen van bureaucratische obstakels en het mobiliseren van beperkte middelen. Maar Paluku verzamelde vastberaden een groep gelijkgestemde individuen die bereid waren om hun tijd, vaardigheden en energie te investeren in het helpen van kinderen.

In februari 2024 werd de Kiwanis Club van Goma officieel opgericht, gedreven door een collectieve droom van bescherming en steun voor de jongsten in de gemeenschap. De eerste projecten van de club waren bescheiden maar belangrijk: distributie van schoolbenodigdheden, organisatie van recreatiedagen en uitvoering van psychologische ondersteuningsprogramma's voor kinderen die getraumatiseerd waren door geweld en natuurrampen.

"De kinderen van Goma beginnen weer te glimlachen en te dromen," zegt Paluku. "Ouders zien de hoop herleven en de gemeenschap is begonnen met de wederopbouw rond een gedeelde visie van solidariteit en veerkracht.

"De Kiwanis Club van Goma is een baken van hoop in een regio die vaak in duisternis is gedompeld. Het herinnert iedereen eraan dat, zelfs in de donkerste momenten, er altijd een mogelijk licht is als we ervoor kiezen om het te ontsteken."

Doug Butler viert 75 jaar bij Kiwanis 

Doug Butler viert 75 jaar bij Kiwanis 

In het jaar van zijn 100e verjaardag, AMERIKAANS clublid Butler terug op zijn reis van dienstbaarheid.

Door Tony Knoderer

In de Kiwanis-familie zijn jubilea belangrijk. Het is niet ongewoon dat clubs 50, 75 of zelfs 100 jaar bestaan. Maar hoe vaak hoor je over een lid die deze mijlpalen bereikt?

Maak kennis met Doug Butler. Butler is lid van de Kiwanis Club van Winchester, Virginia, VS. Hij is al 75 jaar lid van Kiwanier en wordt in december 100 jaar. (In feite is zijn club maar twee jaar ouder dan hijzelf).

"In Winchester," zegt hij, "sta ik bekend als Mr. Kiwanier."

Zoals veel mannen van zijn generatie diende Butler in het leger tijdens de Tweede Wereldoorlog. Toen hij terugkwam, ging hij in het familiebedrijf werken. Voor professionele mannen was het gebruikelijk om lid te worden van een club als Kiwanis. En in die tijd, net als nu, begon het eenvoudig genoeg - met een clublid die iemand uitnodigde voor een bijeenkomst.

"De man die aan de overkant werkte, zei: 'Waarom ga je niet met me lunchen?'" herinnert Butler zich. "Hij had het erover om naar zijn Kiwanisclub te gaan. Ik ging naar de bijeenkomst en dacht: 'Dit is best goed voor mij.'"

Butler werd op 1 januari 1949 lid van de club. "Ik raakte eraan verslaafd," zegt hij. "Ik zei: 'Ik kom hier elke woensdag.'"

Zijn hoed in de ring gooien
Butler werd uiteindelijk in 1955 gekozen tot voorzitter van de club. Die eerste stap in het Kiwanis-leiderschap zou niet zijn laatste zijn, maar veel leden zouden zijn weg naar een nieuwe rol herkennen: Medeleden moedigden hem aan om het te proberen.

"Sommigen van hen wilden ervoor zorgen dat het clubleiderschap gevarieerd was, en ze moedigden andere mensen aan om te zoeken naar functionaris functies," zegt Butler. "Ze kwamen naar me toe en zeiden: 'We willen graag dat jij voorzitter wordt.'"

Butler grinnikt bij de herinnering. "Ik zei tegen ze: 'Oké, ik gooi mijn hoed in de ring,'" zegt hij. "En verdomd als ik niet won."

De start van zijn leiderschapsreis was toen misschien onverwacht, maar zijn toenemende betrokkenheid bij Kiwanis was geen toeval. Zelfs op relatief jonge leeftijd dacht Butler al na over een leven na zijn carrière.

"Ik heb altijd gezegd dat ik op mijn 50e met pensioen wilde gaan," herinnert hij zich. "En dat heb ik gedaan. Ik ging op mijn 50e de deur uit. Ik begon meer tijd te besteden aan Kiwanis-projecten."

Dat omvatte ook projecten buiten zijn eigen club. Een van Butlers favoriete herinneringen, zegt hij, is gouverneur van het Capital District zijn.

"Ik heb er een doel van gemaakt om elke club in het district te bezoeken. Dat is een geweldige herinnering. Ik eindigde altijd met iets nieuws. Elke keer als ik met een nieuwe club sprak, hadden ze een project waar ze mee bezig waren - en ze gaven me details."

De conventies van Kiwanis International zijn een andere bron van genegenheid: "Dat heeft me veel mooie herinneringen opgeleverd. Ik vond het vooral leuk om door de jaren heen naar locaties in het hele land te gaan."

Altijd op zoek
Maar er was altijd genoeg te doen in Winchester, en dat is nog steeds zo. Vandaag de dag is Butler lid van twee clubs in de stad, waarvan hij er één, de Kiwanis Club of Old Town, in 1992 heeft opgericht. (Zijn vrouw Linda is ook lid van de club).

"Ik probeerde handelaars en zakenmensen te krijgen," zegt hij. "De club was handig voor mensen en er zijn daar veel restaurants. Het werkte geweldig."

Het openen van clubs en het laten groeien van lidmaatschap zijn altijd een centraal onderdeel geweest van Butlers werk als Kiwanier.

"Ze kwamen een jaar naar me toe en zeiden dat ze me graag de lidmaatschap voorzitter wilden laten worden", zegt hij. "Ik zei dat ik het zou proberen en uiteindelijk kregen we 32 leden in één jaar. Ik maakte de voorzitter dat jaar enthousiast over (werven). Ik nam hem mee als ik met mensen sprak en hij begon er zelf ook naar uit te kijken."

Zelfs nu nog zegt Butler dat het een van zijn favoriete dingen is om bij een Kiwanisclub te horen.

"Ik ben altijd op zoek naar iemand die ik een sollicitatiebrief kan geven," voegt hij eraan toe. "Ik zeg tegen mensen: 'Het is belangrijk om deel uit te maken van de gemeenschap.' Ik vertel iedereen dat de club een ledenbestand heeft en dat je daarop allerlei mensen en beroepen kunt zien, en de meesten blijven terugkomen."

Nog steeds beter
Het hoeft geen betoog dat Butler in zijn leven veel heeft zien veranderen - zowel in zijn eigen clubs als in Kiwanis. En hij is trots op die verandering.

"Onze club is beter geworden," zegt hij. "Vooral omdat er vrouwen lid zijn geworden. In veel gevallen zijn ze uiteindelijk leiders geworden en zijn ze doorgegroeid naar commissies voorzitters. En (onze club) heeft uiteindelijk een luitenant gouverneur."

Voor zijn medeclubleden is Butler al lang een Kiwanier om na te volgen, zowel voor zijn leiderschap als voor zijn kameraadschap. En natuurlijk voor zijn 75 jaar ervaring in het veranderen van kinderlevens.

Scott Straub, lid van de Winchester club, spreekt namens al zijn medeleden als hij het over Butler heeft.

"Of het nu gaat om de pannenkoekendag van de Kiwanis Club, het inpakken van de lunches van kinderen voor Bright Futures, bellen bij het Leger des Heils, vuilnis opruimen op de snelweg of onderhoudswerk aan het Kiwanispaviljoen in het park, Doug Butler komt altijd opdagen en geeft het goede voorbeeld aan anderen. 

"Bedankt dat je al die decennia sinds 1949 zo'n goed rolmodel bent geweest, Doug!"