Doug Butler viert 75 jaar bij Kiwanis
In het jaar van zijn 100e verjaardag, AMERIKAANS clublid Butler terug op zijn reis van dienstbaarheid.
Door Tony Knoderer
In de Kiwanis-familie zijn jubilea belangrijk. Het is niet ongewoon dat clubs 50, 75 of zelfs 100 jaar bestaan. Maar hoe vaak hoor je over een lid die deze mijlpalen bereikt?
Maak kennis met Doug Butler. Butler is lid van de Kiwanis Club van Winchester, Virginia, VS. Hij is al 75 jaar lid van Kiwanier en wordt in december 100 jaar. (In feite is zijn club maar twee jaar ouder dan hijzelf).
"In Winchester," zegt hij, "sta ik bekend als Mr. Kiwanier."
Zoals veel mannen van zijn generatie diende Butler in het leger tijdens de Tweede Wereldoorlog. Toen hij terugkwam, ging hij in het familiebedrijf werken. Voor professionele mannen was het gebruikelijk om lid te worden van een club als Kiwanis. En in die tijd, net als nu, begon het eenvoudig genoeg - met een clublid die iemand uitnodigde voor een bijeenkomst.
"De man die aan de overkant werkte, zei: 'Waarom ga je niet met me lunchen?'" herinnert Butler zich. "Hij had het erover om naar zijn Kiwanisclub te gaan. Ik ging naar de bijeenkomst en dacht: 'Dit is best goed voor mij.'"
Butler werd op 1 januari 1949 lid van de club. "Ik raakte eraan verslaafd," zegt hij. "Ik zei: 'Ik kom hier elke woensdag.'"
Zijn hoed in de ring gooien
Butler werd uiteindelijk in 1955 gekozen tot voorzitter van de club. Die eerste stap in het Kiwanis-leiderschap zou niet zijn laatste zijn, maar veel leden zouden zijn weg naar een nieuwe rol herkennen: Medeleden moedigden hem aan om het te proberen.
"Sommigen van hen wilden ervoor zorgen dat het clubleiderschap gevarieerd was, en ze moedigden andere mensen aan om te zoeken naar functionaris functies," zegt Butler. "Ze kwamen naar me toe en zeiden: 'We willen graag dat jij voorzitter wordt.'"
Butler grinnikt bij de herinnering. "Ik zei tegen ze: 'Oké, ik gooi mijn hoed in de ring,'" zegt hij. "En verdomd als ik niet won."
De start van zijn leiderschapsreis was toen misschien onverwacht, maar zijn toenemende betrokkenheid bij Kiwanis was geen toeval. Zelfs op relatief jonge leeftijd dacht Butler al na over een leven na zijn carrière.
"Ik heb altijd gezegd dat ik op mijn 50e met pensioen wilde gaan," herinnert hij zich. "En dat heb ik gedaan. Ik ging op mijn 50e de deur uit. Ik begon meer tijd te besteden aan Kiwanis-projecten."
Dat omvatte ook projecten buiten zijn eigen club. Een van Butlers favoriete herinneringen, zegt hij, is gouverneur van het Capital District zijn.
"Ik heb er een doel van gemaakt om elke club in het district te bezoeken. Dat is een geweldige herinnering. Ik eindigde altijd met iets nieuws. Elke keer als ik met een nieuwe club sprak, hadden ze een project waar ze mee bezig waren - en ze gaven me details."
De conventies van Kiwanis International zijn een andere bron van genegenheid: "Dat heeft me veel mooie herinneringen opgeleverd. Ik vond het vooral leuk om door de jaren heen naar locaties in het hele land te gaan."
Altijd op zoek
Maar er was altijd genoeg te doen in Winchester, en dat is nog steeds zo. Vandaag de dag is Butler lid van twee clubs in de stad, waarvan hij er één, de Kiwanis Club of Old Town, in 1992 heeft opgericht. (Zijn vrouw Linda is ook lid van de club).
"Ik probeerde handelaars en zakenmensen te krijgen," zegt hij. "De club was handig voor mensen en er zijn daar veel restaurants. Het werkte geweldig."
Het openen van clubs en het laten groeien van lidmaatschap zijn altijd een centraal onderdeel geweest van Butlers werk als Kiwanier.
"Ze kwamen een jaar naar me toe en zeiden dat ze me graag de lidmaatschap voorzitter wilden laten worden", zegt hij. "Ik zei dat ik het zou proberen en uiteindelijk kregen we 32 leden in één jaar. Ik maakte de voorzitter dat jaar enthousiast over (werven). Ik nam hem mee als ik met mensen sprak en hij begon er zelf ook naar uit te kijken."
Zelfs nu nog zegt Butler dat het een van zijn favoriete dingen is om bij een Kiwanisclub te horen.
"Ik ben altijd op zoek naar iemand die ik een sollicitatiebrief kan geven," voegt hij eraan toe. "Ik zeg tegen mensen: 'Het is belangrijk om deel uit te maken van de gemeenschap.' Ik vertel iedereen dat de club een ledenbestand heeft en dat je daarop allerlei mensen en beroepen kunt zien, en de meesten blijven terugkomen."
Nog steeds beter
Het hoeft geen betoog dat Butler in zijn leven veel heeft zien veranderen - zowel in zijn eigen clubs als in Kiwanis. En hij is trots op die verandering.
"Onze club is beter geworden," zegt hij. "Vooral omdat er vrouwen lid zijn geworden. In veel gevallen zijn ze uiteindelijk leiders geworden en zijn ze doorgegroeid naar commissies voorzitters. En (onze club) heeft uiteindelijk een luitenant gouverneur."
Voor zijn medeclubleden is Butler al lang een Kiwanier om na te volgen, zowel voor zijn leiderschap als voor zijn kameraadschap. En natuurlijk voor zijn 75 jaar ervaring in het veranderen van kinderlevens.
Scott Straub, lid van de Winchester club, spreekt namens al zijn medeleden als hij het over Butler heeft.
"Of het nu gaat om de pannenkoekendag van de Kiwanis Club, het inpakken van de lunches van kinderen voor Bright Futures, bellen bij het Leger des Heils, vuilnis opruimen op de snelweg of onderhoudswerk aan het Kiwanispaviljoen in het park, Doug Butler komt altijd opdagen en geeft het goede voorbeeld aan anderen.
"Bedankt dat je al die decennia sinds 1949 zo'n goed rolmodel bent geweest, Doug!"
