In Louisiana, VS, is één familie al meer dan 8 decennia vertegenwoordigd in Kiwanis.

Door Julie Saetre

Hunter Wellan's toetreding in de Kiwanis Club van Alexandria, Louisiana, VS, in augustus 2023 betekende een mijlpaal: hij vertegenwoordigt de vierde generatie Kiwanis van de familie Wellan lidmaatschap. 

Louis Wellan, de overgrootvader van Hunter, was een stichtend lid toen de club in maart 1937 werd opgericht. Louis was een gewaardeerd lid van de gemeenschap van Alexandria. Hij was de oprichter en eigenaar van Wellan's Department Store, destijds het grootste warenhuis in centraal Louisiana.  

Zijn succes in het bedrijfsleven werd geëvenaard door zijn inzet voor filantropie. Toen Louis bijvoorbeeld hoorde dat het basketbalteam van Louisiana College niet naar uitwedstrijden kon reizen, kocht hij een bus en liet die bij de school afleveren.  

Hij speelde ook een belangrijke rol bij de financiering van Camp Kiwanis, een stuk groen van 150 hectare met een meer van 22 hectare. Het kamp bood tientallen jaren lang een zomerverblijf van twee weken voor minderbedeelde kinderen. Vandaag de dag zijn er nog steeds talloze jeugdgroepen - waaronder Terrific Kids - en houdt de Alexandria Kiwanis Club haar jaarlijkse crawfish boil/raffle benefiet en een visdag voor kinderen op het terrein. 

"Louis was een van de stille donateurs," zegt David Curry, een huidig lid van de Kiwanis Club van Alexandria.  

Louis droeg bij aan veel maatschappelijke en religieuze organisaties en zijn vrijgevigheid bleef niet onopgemerkt. De meeste winkels en bedrijven in Alexandria en het stadhuis werden gesloten op de dag van zijn begrafenis in 1956.  

"Town Talk", de lokale krant van Alexandrië, meldde dat de menigte "misschien wel het grootste aantal ooit was dat hier een begrafenis bijwoonde."

Een familietraditie begint
Voor de familie Wellan was een traditie van Kiwanis-dienstbaarheid net begonnen. Op de dag van Hunter Wellan's Kiwanis club toetreding kreeg zijn grootvader, Myron, de Legion of Honor uitgereikt voor zijn 65 jaar dienst in de club. Hij werd lid van de club in 1958 en was bestuurslid in 1961-62, 1981-82 en 1985-86.

Myron toonde zijn inzet al voordat hij lid werd van de Alexandria Kiwanis Club. Als tiener was hij lid van de Bolton High School Key Club in Louisiana. 

"Ik werd lid van Kiwanis na de LSU [Louisiana State University] en mijn militaire dienst," zegt hij. "Kwam bij het familiemanagement van Wellan's Department Store en genoot van jaren van actieve lidmaatschap in de Alexandria Kiwanis Club." 

Myrons zoon, Louis genoemd naar zijn grootvader, werd lid van de Alexandria club in 1985. Hij diende als bestuurslid in 1994-95 en 1995-96 en als clubsecretaris in 1996-97. Hij herinnert zich dat hij het vooral leuk vond om samen met zijn vader naar de bestuursavond en het clubfeest te gaan. Louis is al meer dan 30 jaar advocaat.

De volgende generatie
Nu zet Hunter de Kiwanistraditie voort. Samen vertegenwoordigen de vier Wellans 121 jaar Kiwanis-dienst.

Myron Wellan twijfelt er niet aan dat de familiegeschiedenis sterk zal blijven in Hunter's handen. 

"Hij zal een aanwinst zijn - Louis zal daarvoor zorgen," zegt Myron. "Het is jammer dat mijn vader niet heeft kunnen zien hoe Louis en Hunter opgroeiden tot zulke fijne mannen en Kiwanians." 

De ervaring heeft Kiwanis International President Katrina Baranko geleerd dat iedereen potentieel heeft - en een kans om het te vervullen. 

Voor veel Kiwanis-leden begint de weg naar leiderschap niet met een grote persoonlijke ambitie. In feite begint een leiderschapsreis vaak met de aanmoediging van iemand anders. Zelfs de eerste stap komt pas na een klein duwtje van mede-Kiwanianen.  

Zo begon het voor Katrina Baranko. Baranko, nu voorzitter van 2023-24 van Kiwanis International, was ongeveer een jaar bezig met haar lidmaatschap bij de Kiwanis Club van Albany, Georgia, VS, in 1994 toen ze werd gevraagd voor de commissie voorzitter.  

Ze wees het verzoek niet af, maar ze wist niet zeker wat de rol vereiste - en dat zei ze. Gelukkig begrepen haar clubgenoten dat leiderschapsrollen vaak met een leercurve gepaard gaan. 

"Ze verzekerden me dat ze me zouden steunen, me zouden laten zien wat ik moest doen, me mijn takenlijstje zouden geven," zegt ze nu. "En dat hebben ze gedaan." 

Die steun was doorslaggevend voor Baranko. Het was ook een vroeg inzicht in wat leiderschapsrollen mogelijk maakt voor Kiwanians. 

"Ik hoop dat we dit jaar mentorschap aanmoedigen en benadrukken," zegt ze. "Het is zo belangrijk dat we mensen op de schouder tikken en hen vragen om een stap voorwaarts te zetten, maar hen ook verzekeren dat als ze dat doen, we er zullen zijn om hen te steunen en hen te helpen om het goed te doen. Dat is wat mijn Kiwanis-mentoren onderweg deden." 

Betrokkenheid en gemeenschap
Dat gevoel van nodig zijn was een belangrijke reden voor Baranko om lid te worden van Kiwanis. Ze had 15 jaar als onderwijzeres gewerkt voordat ze haar beroep opgaf om haar eigen bedrijf in dameskleding te beginnen. Maar haar eerdere werk met jonge mensen maakte haar een natuurlijke kandidaat voor de Kiwanis club in Albany.

"Een vriendin van mij vroeg me mee - minstens zes keer - voordat ik zei: 'Prima, ik ga wel lunchen,'" zegt Baranko lachend bij de herinnering. "Ze was niet van plan om op te geven."  

"Ik ben opgevoed met het idee dat je iets teruggeeft aan de gemeenschap die je steunt. Dus ik dacht: 'Wow, dit is een win-win situatie. Zij doen dat soort werk en ik kan op dat voertuig stappen en er deel van uitmaken.""

Het bleek dat de club onlangs geld had ingezameld om een busje te kopen voor een plaatselijk opvanghuis voor kinderen die het slachtoffer waren van misbruik - en ze overhandigden de sleutel aan de directeur van de organisatie tijdens de clubbijeenkomst die Baranko bezocht. Het was een openbaring wat betreft de impact van de club, zegt ze, maar het was ook een bevestiging van haar geloof in de gemeenschap. 

"Ik ben opgevoed met het idee dat je iets teruggeeft aan de gemeenschap die je steunt. Dus ik dacht: 'Wow, dit is een win-win situatie. Zij doen dat soort werk en ik kan op dat voertuig stappen en er deel van uitmaken.""

Wat Kiwanis onderscheidt
Baranko's carrière in het onderwijs gaf haar ook ervaring in een kerntaak van Kiwanis: de ontwikkeling van leiderschap onder jongeren.

Ze gaf les op de middelbare school als lerares bedrijfsonderwijs en ze was een adviseur voor de Future Business Leaders of America. In die tijd ontdekte ze dat de slimste talenten niet altijd toebehoren aan de meest voor de hand liggende mensen. 

"Velen van hen zijn geen uitblinkers", zegt Baranko. "Het was belangrijk voor mij om die kinderen te helpen hun weg te vinden, want ze kunnen een beetje buiten de boot vallen. Als we naar districts- en nationale competities gingen, kwamen sommigen voor het eerst ergens op de eerste plaats."  

Dat soort ervaring zette zich voort bij Kiwanis. Een van haar dierbaarste herinneringen was toen ze lid was van het Georgia District gouverneur, een functie die vereist dat ze deel uitmaakt van het districtsbestuur van Key Club. 

"Er was een jongeman die een nieuw bestuurslid was," vertelt ze. "Hij wilde niet praten, hij was erg verlegen - en drie jaar later werd hij verkozen tot Sleutelclub gouverneur van ons district. Het is bijzonder om te zien hoe ze groeien, van het moment dat ze niet zeker zijn van zichzelf tot het moment dat ze de dingen gebruiken die ze hebben geleerd. 

Voor Baranko is de Kiwanis-familie ongeëvenaard in het creëren van zulke verhalen. "Als mensen vragen wie Kiwanis is, wat ons onderscheidt, dan is dat wat ik zeg: Niemand doet aan serviceleiderschap voor de jeugd zoals wij dat doen."

Grote kans
Een aandachtspunt voor Baranko in 2023-24 zal de Builders Club zijn. Als lerares op een middelbare school heeft ze geleerd hoe belangrijk de middenjaren van leerlingen zijn voor hun toekomstige succes.

"Als je een kind op de middelbare school nog niet hebt bereikt, kan het moeilijk zijn om door die schil heen te komen," zegt ze. "Die middelste jaren kunnen een onstabiele tijd zijn in de ontwikkeling van een kind en het is een belangrijke tijd voor ons om met hen samen te werken." 

Baranko noemt 2022-23 Kiwanis International President Bert West's nadruk op K-Kids een uitstekende bouwsteen - en een manier om leden te helpen het bredere bereik van persoonlijke ontwikkeling te zien. 

"Uiteindelijk willen we de hele Kiwanis-familie promoten," zegt ze. "Het gaat om de reis van K-Kids naar Kiwanis." 

"Als je een kind op de middelbare school nog niet hebt bereikt, kan het moeilijk zijn om door die schil heen te komen. Die middenjaren kunnen een onstabiele tijd zijn in de ontwikkeling van een kind en het is een belangrijke tijd voor ons om met hen te werken."

De reis stopt niet bij volwassenheid. Voor Baranko is dat een belangrijke reden om persoonlijke groei ook binnen Kiwanisclubs te blijven ondersteunen - of een lid nu actief geïnteresseerd is in leiderschap of versterking nodig heeft. 

"Ik denk dat de leiderschapskans wijd open ligt voor iedereen die het wil nastreven," zegt ze. "Maar we zeggen niet allemaal: 'Ik doe het, ik doe het'. We moeten uitkijken naar mensen met leiderschapskwaliteiten. We hebben mensen nodig die op de schouder worden getikt." 

Baranko herinnert het zich. Toen ze voor het eerst werd gevraagd voor het leiderschap van een commissie, zag ze zichzelf meer als "een presentator, geen spreker". Het hielp om collega's te hebben die geloofden dat ze aan de eisen kon voldoen in plaats van haar te vertellen dat ze niet bestonden. 

"Het was belangrijk om een beetje uit mijn comfortzone geduwd te worden," zegt ze. "Het bleek een goede zaak te zijn." 

Verwachtingen en ondersteuning
Als iemand Baranko vraagt naar een leiderschapsrol, probeert ze specifiek te zijn over de taken van een functie.

"We moeten eerlijk zijn over de verwachtingen van leiderschap," zegt ze. "Maar we moeten ook duidelijk zijn dat ze ondersteuning hebben - inclusief Kiwanis-middelen, districtsmiddelen en Club Leadership Education. Ze hebben hulp." 

Zelfs mensen die trustees worden van Kiwanis International hebben aanmoediging nodig. Baranko werd in 2018 gekozen voor de raad van bestuur van Kiwanis International en ze was aanvankelijk niet van plan om zich kandidaat te stellen voor vicepresident. Toen ze meer dan halverwege haar driejarige termijn als trustee was, bleef ze op haar hoede. 

"Ik worstelde er een beetje mee - ik wist niet of ik het wel wilde doen," zegt ze. "Maar (als bestuurder) heb ik zoveel mensen ontmoet op districten en ik realiseerde me dat ik er deel van wilde uitmaken om ze te zien groeien. Soms als ik naar een district ga, denk ik: 'Oh, ja - dit is waarom ik een Kiwanier ben. Dit is waarom we dit doen'. 

"Toen ik dichter bij mijn derde jaar kwam, kreeg ik veel aanmoedigingen van mensen en ik besloot dat ik het ging proberen." 

Alles in één
Nu treedt ze aan als voorzitter van Kiwanis International. Net als haar directe voorgangers beschouwt ze lidmaatschap groei als de belangrijkste taak voor de organisatie. Ze zegt dat het de kwestie is waaruit al het andere voortvloeit.

"Leiderschap, onderwijs en onze Service Leadership Programs zijn belangrijk," zegt ze, "maar zonder leden hebben we geen groep leiders om uit te kiezen. En zonder leden, wie leiden we dan op? En zonder leden, wie gaat onze SLP's ondersteunen? 

"Voor mij is het allemaal één zaak. We moeten nieuwe leden binnenhalen." 

Er zijn altijd uitdagingen, voegt Baranko toe, maar ze gelooft dat het een tijd is voor Kiwanisclubs om positief te blijven en te onthouden waarom ze bestaan.  

"Ze moeten zich gewoon blijven richten op het werk dat ze doen - onze jeugdprogramma's ondersteunen en onze gemeenschappen beter maken," zegt ze. "Zoals ik hen vertel, jullie zijn het licht in jullie gemeenschap. Jullie zijn het lichtpuntje."